مثنوي جمال مبارك

اي بهاءالله چه نارت برفروخت خرمن هستي عشاقان بسوخت

يك شرر از نار بر دلها زدي صد هزاران سدره بر سينا زدي

پس ز هر دل سدره ها آمد پديد موسيا اينجا به سر ، بايد دويد

تا كه نار اللهِ معني را زِ جان بنگريد و وارهيد از قبطيان

اي ذبيح الله ز قربانگاه عشق برمگرد و جان بده در راه عشق

بي سر و بي جان بيا در كوي يار تا شوي مقبول اهلِ اين ديار

وادي عشق است روح الله بيا با صليب از راه و هم بي ره بيا

از فلك بگذر هم از معراج جسم اي تو شاه جان و هم بهاج جسم

بلبل روحي تو بر گلزار روح باز مي آئي تو مهماندار روح

ساعد شَه مسكَنَت اي باز جان سوي مقصد آي اينجا رايگان

مثنوي جمال مبارك