Monday, April 7, 2014

آیت‌الله تهرانی در پایگاه اطّلاع رسانی خود می‌گوید

بسم الله الرحمن الرحيم
 ايرانيان -نسبت به اقوام مجاور خود- سابقه‌ی عداوت، كشتار و نقض حقوق انسانی برادران قومی خود را در پيشينه تاريخی خود نداشته‌اند و چه بسا شاهديم كه بارها يكرنگی و هم‌رأيی ايشان از دوران باستان تا سده‌های امروز، اين سرزمين را از بلايای انسانی چون فساد و ظلم با اميد سديد و مجاهدت وثيق و بهره گيری از ايمانی منيب نجات داده است. همچنين بود وقتی كه در اين سرزمين، فرقه‌های مذهبی و اديان مختلف در مسلك‌ها و آيين‌های گوناگون در معاشرتهای اجتماعی و همزيستی مسالمت‌آميز، راه رشد و تلاش خويش را می‌پيمودند و به يكديگر منفعتی زندگی‌بخش می‌رساندند     كه همانا انسان در بستر جامعه خويش انسانيت خود را شكوفا می‌كند.

اما چه شد كه امروزه آن فرهنگ كهن ترك گفته شده و آن آيين و سنت مهرورزی و همنوع‌دوستی در دل‌ها خاموش گشته و جان و مال و آبرو و كرامت انسان بی‌ارزش گرديده؟؛ آن طور كه نه تنها می‌بينيم احكام جاهلانه مرزهای انسانيت را خدشه‌دار كرده‌اند، بلكه فرهنگ انسان‌دوستی و آدميت چنان به مغاك ضلالت درافتاده‌ كه از طرفی مردمانی برای تماشای جان دادن يك انسان محكوم به اعدام همچون بدويان قرون گذشته در انتظار طلوع فجر می‌ايستند و از طرف ديگر هموطنی، هموطن خويش را به گروگان می‌گيرد و به ظلم حلق‌آويز می‌كند و خانواده‌ی برادر خود را در ايام شادی عزادار می‌نمايد!!. تكمله‌ی "ارزش انسانيت" و حق "انسان بودگی" را چه كسانی خط كشيدند و بر جايش آيات انسان‌ستيزی و دشمن‌انگاری حك نمودند؟جايش آيات انسان‌ستيزی و دشمن‌انگاری حك نمودند؟

آیت‌الله تهرانی در پایگاه اطّلاع رسانی خود می‌گوید

No comments:

Post a Comment

Insights from the field

  In the latest podcast episode from the Bahá’í World News Service, Mina Yazdani—a professor of history at Eastern Kentucky University in th...