پيروان آئين بهائی اعتقاد راسخ دارند که جوهر تعاليمی که حضرت بهاءاللّه بعالم
ابلاغ فرموده اين است که : حقائق دينی امری است نسبی نه مطلق .
ظهورات الهيّه تسلسل دارد و تجدّد يابد . جميع اديان بزرگ عالم
اساسشان الهی است . مبادی و اصولشان کاملاً با يکديگر
موافق است . آمال و مقاصدشان يکی است . تعاليمشان جلوه هائی
متنوّع از حقيقت واحد است . وظائف و اجرائاتشان مکمّل يکديگر است
. تفاوتشان فقط در تعاليم فرعی و غير اساسی است . رسالتشان
هر يک نماينده مراحلی متتابع در تکامل جامعه انسانی است.
هدف حضرت بهاءاللّه پيامبر
اين عصر جديد و عظيم عالم انسانی چنين است ... که
ظهورات سابقه را باتمام رساند نه آنکه آنها را مضمحل سازد . سبب
آشتی بين اديان شود نه آنکه بر اختلافات معتقدات متضادّشان که سبب انشقاق جامعه
کنونی گشته دامن زند .
مقصد حضرت بهاءاللّه هرگز آن نيست که انبياء
گذشته را تحقير نمايد و تعاليمشان
را تخطئه کند بلکه آن است که
حقائق اصليّه ای که در
تعاليمشان مکنون است از نو اظهار داشته بنحوی بازگو نمايد که با
حوائج اين زمان موافق و با استعداد مردمان مطابق و با مشکلات و
علل و سرگردانی های عصر حاضر متناسب و مربوط باشد .
No comments:
Post a Comment