The Báb

Of all the tributes which Bahá’u’lláh’s unerring pen has chosen to pay to the memory of the Báb, His “Best-Beloved,” the most memorable and touching is this brief, yet eloquent passage which so greatly enhances the value of the concluding passages of that same epistle. “Amidst them all,” He writes, referring to the afflictive trials and dangers besetting Him in the city of Baghdád, “We stand life in hand wholly resigned to His Will, that perchance through God’s loving kindness and grace, this revealed and manifest Letter (Bahá’u’lláh) may lay down His life as a sacrifice in the path of the Primal Point, the most exalted Word (the Báb). By Him, at Whose bidding the Spirit hath spoken, but for this yearning of Our soul, We would not, for one moment, have tarried any longer in this city.”

Shoghi Effendi, The World Order of Bahá’u’lláh

مهمترين و مؤثّر ترين محامدی که از يراعهء عظمت حضرت بهآءاللّه در ذکر محبوب خويش يعنی حضرت اعلی نازل و در ضمن آن به بلايا و رزايای واردهء بر خود در مدينهء بغداد اشاره فرموده‌اند اين بيان موجز و بليغ است که مسک الختام آن کتاب مستطاب ميباشد : " و اين عبد در کمال رضا جان بر کف حاضرم که شايد از عنايت الهی و فضل سبحانی اين حرف مذکور مشهود ( حضرت بهآءاللّه ) در سبيل نقطه و کلمه عُليا ( حضرت باب ) فدا شود و جان در بازد و اگر اين خيال نبود فوالّذی نطق الرُّوح بامره آنی در اين بلد توقّف نمينمودم . "