نوروز و آئین بهائی

در دیانت بهائی، نوروز بسیار مبارک است و جزو اعیاد بهائیان عالم محسوب می شود. حضرت عبدالبهاء می فرمایند که در چنین روز مبارکی بهتر است که نتایج عظیمه ای حاصل شود که آن اثار خیریه شمول بر تمامی نوع بشر داشته باشد و همگی از آن انتفاع
برند. چنانچه می فرمایند:

"... در اين دور بديع نيز اين روز بسيار مبارک است بايد احبّاء الهی دراين روز بخدمت و عبوديّتی موفّق شوند بايد با يکديگر در نهايت الفت و محبّت و يگانگی دست در آغوش شوند و بکمال فرح و سرور بذکر جمال مبارک مشغول گردند و در آن فکر باشند که در چنين يوم مبارکی نتائج عظيمه حاصل شود. و امروز نتيجه و ثمری اعظم از هدايت خلق نيست زيرا اين خلق بيچاره از جميع مواهب الهيّه علی الخصوص ايران و ايرانيان بی نصيب مانده اند. احبّای الهی در چنين روزی البتّه بايد يک آثار خيريّه صوريّه يا آثار خيريّه معنويّه بگذارند که آن آثار خيريّه شمول بر جميع نوع انسانی داشته باشد. زيرا در اين دور بديع هر عمل خيری بايد عمومی باشد يعنی شمول بر جميع بشر داشته باشد اختصاص به بهائيان نداشته باشد. در جميع ادوار انبياء امور خيريّه تعلّق بنفس آن ملّت داشت مگر مسائل جزئيّه مثل صدقه که تجويز شمول بر عموم داشت. امّا در اين دور بديع چونکه ظهور رحمانيّت الهی است جميع امور خيريّه شمول بجميع بشر دارد بدون استثناء. لهذا هر امری عمومی يعنی که تعلّق بعموم عالم انسانی دارد الهی است..."

نوروز و آئین بهائی