Saturday, March 8, 2014

ای رفيق عرشی

 ای رفيق عرشی
 بد مشنو و بد مبين و خود را ذليل مکن و عويل برميار * يعنی بد مگو تا نشنوی و عيب مردم را بزرگ مدان تا عيب تو بزرگ ننمايد و ذلّت نفسی مپسند تا ذلّت تو چهره نگشايد * پس با دل پاک و قلب طاهر و صدر مقدّس و خاطر منزّه در ايّام عمر خود که اقلّ از آنی محسوبست فارغ باش تا بفراغت از اين جسد فانی بفردوس معانی راجع شوی و در ملکوت باقی مقرّ يابی

O COMPANION OF MY THRONE!
Hear no evil, and see no evil, abase not thyself, neither sigh and weep. Speak no evil, that thou mayest not hear it spoken unto thee, and magnify not the faults of others that thine own faults may not appear great; and wish not the abasement of anyone, that thine own abasement be not exposed. Live then the days of thy life, that are less than a fleeting moment, with thy mind stainless, thy heart unsullied, thy thoughts pure, and thy nature sanctified, so that, free and content, thou mayest put away this mortal frame, and repair unto the mystic paradise and abide in the eternal kingdom for evermore.

The Hidden Words of Bahá’u’lláh

No comments:

Post a Comment

Insights from the field

  In the latest podcast episode from the Bahá’í World News Service, Mina Yazdani—a professor of history at Eastern Kentucky University in th...